بعد از اینهمه ننوشتن... و سردرگمی اینکه برگردم تو وبلاگ قبلیم بنویسم یا اینجا... الان خبری رو شنیدم که باید در موردش مینوشتم و همون جا هم مینوشتم.(بعدا اینجا کپی کردم)ا..
چهارشنبه خبری توی سایت خبر انلاین خوندم...کشته شدن ۵ معلم در یه حادثه رانندگی ... دلم خیلی سوخت... برای خانواده هاشون...شاگرداشون... و بعد اسمها رو سرسری نگاه کردم ... مطمئن بودم که اسامی برام اشنا نیست و با خودم فکر کردم اینها که برای من فقط اسامی هستند و عددی به عنوان سن دارند...برای کسانی عزیز ترین ها بوده اند... کسانی هستند که با این اسامی عزادار میشوند... گریه میکنند .. خاطرات رو مرور میکنند و میگویند ادم خوبی بود
الان از پویه عزیز شنیدم که یکی از این اسامی دوست خودمان بوده... حسن خدابیامرز عزیز... وبلاگ خدابیامرز
باور کردنش سخته برام... این پسر رو چند بار دیده بودم و همین چند بار کافی بود که بفهمم چقدر نازنینه وقوی
مبارزه اش با ام اس و زندگی کردنش ..همیشه برام قابل احترام بوده و این اسم وبلاگش همیشه دلم را میگیرانده! و حالا ببین حسن...خدابیامرز... چه اسم بامسمایی
روحت شاد رفیق....
No comments:
Post a Comment